آنچه تحقیقات درباره بازی انگشتم اینجاست می گوید:
جلو بردن دست برای گرفتن چیزها، به مغز کمک می کند تا هماهنگی بین دست و چم را تحول بخشد.
این بازی دست ها و انگشتان کودک را تقویت می کند و مهارت های ردیابی او را تکامل می بخشد....برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
آنچه تحقیقات درباره بازی حرکت را دنبال کن ! می گوید:
نوزادان در دو ماهگی می توانند قیافه ها را تشخیص دهند.
کودکان از نگاه کردن به چهره ها،مخصوصا چهره کسانی که دوستشان دارند، خوششان می آید...برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
آنچه تحقیقات در مورد بازی تجربه های حسی می گوید:
آنچه نوزادان می بینند و استشمام میکنند، موجب برقراری اتصالات مغز می شود؛ مخصوصا اگر این تجربه ها به شیوه ای محبت آمیز، پیوسته و قابل پیش بینی روی دهد.
قرار دادن نوزادان در معرض بسیاری از حس های مختلف، آگاهی او را از خود و جهان پیرامون افزایش خواهد داد....برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
انچه تحقیقات درباره بازی سایه ها می گوید:
نرون های بینایی از حدود دو ماهگی شروع به شکل گیری می کنند. بازی سایه ها به تحریک کردن دید نوزاد در ایجاد اتصالات بینایی کمک خواهد کرد.
اطفال چند بار در طول شب بیدار می شوند، از این رو خوب است چیزهایی دورو برشان باشد تا آنها را دوباره بخواباند...برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
آنچه تحقیقات درباره بازی زانوها را خم کن! می گوید:
تقویت کردن عضلات ران نوزاد برای سینه خیز رفتن او در آینده مهم است.
تا وقتی این ورزش ( بازی زانوها را خم کن ) را با ملایمت انجام می دهید، موجب ناراحتی نوزادتان نخواهید شد و او از ان لذت خواهد برد.
بازی درمانی روشی است که به کمک آن به کودکان دارای مشکل کمک می شود تا با مشکلاتشان مقابله کنند. این روش به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط بین کودک و درمانگر مورد استفاده قرار می گیرد. این شیوه بر پایه فرضی اصلی استوار است که می پندارد بازی فرایندی است که با استفاده از آن کودک نخست “من” را از غیر “من” جدا می کند و با جهانی فراتر از خود ارتباط برقرار می کند...برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
کنل(۱۹۹۵) بازی درمانی رفتاری شناختی، را به عنوان هماهنگ سازی مداخلات رفتاری و شناختی در پارادایم بازی درمانی تعریف می کند. این فرایند چارچوب نظری مبتنی بر اصول رفتاری شناختی در درون یک مدل رشدی ایجاد می کند. چارچوب نظری شناخت درمانی بر اساس مدل شناختی اختلالات عاطفی است. این مدل بر پایه تعامل شناخت، عواطف رفتار و فیزیولوژی شکل گرفته است...برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
مدل ساخت دار (هدایتی) با همکاری بین کودک و درمانگر است، در این روش رشد هویت، بر اساس قصه هایی که درمانگر و کودک برای یکدیگر تعریف می کنند و یا قصه هایی که افراد دیگر برای کودک و درمانگر تعریف می کنند، مورد بحث و بررسی قرار گیرد. بازی درمانی به شیوه همکاری این واقعیت مهم را نیز مورد تأکید قرار می دهد که کودک تنها یک عنصر منفرد و جدا شده نیست بلکه بخشی از سیستم بوم شناختی است....برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
فرایند قصه سازی و بیان تجارب به شیوه گفتاری مورد استفاده قرار گرفته شده است. لوی(۲۰۰۲) نشان دادن هویت گفتاری را به عنوان یکی از اصول و پایه های بازی درمانی به شیوه گفتاری می داند. علت این امر این است که این فرایند کودک و درمانگر را قادر می سازد ارتباطات را از طریق استعاره ها و نمادهایی تصوری که در خلال بازی توسط هر دو نفر ساخته شده اند با استفاده از کلام رمز گشایی کنند....برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
کاربردهای بازی درمانی در تشخیص و ارزیابی نخستین بار توسط مروستی(۱۹۸۹) توضیح داده شد. به اعتقاد وی این روش قادر خواهد بود که کودک را در وضعیتی قرار دهد که تضادهای درونی، آرزوها، رؤیاها و ادراک خود از دنیا را منعکس کند. در این روش و بدین منظور اسباب بازی هایی مشخص انتخاب می شوند و به گونه ای تنظیم می شوند که درمانگر (ارزیاب) بتواند با مشاهده بازی کودک، حادثه معنی دار و مهمی را که در زندگی او اتفاق افتاده است، شناسایی کند و اثر آن را بر رشد و شخصیت کودک، مورد بررسی قراردهد....برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک زیر کلیک نمایید..
